Poezýa näme sen, nirden başlanýaň,
Nirde gutarýarsyň ömri paýawlap.
Sen pişe däl ýa bir iş däl taşlanýan,
Ýa öwrenip saklap bolmaz aýawlap.
Sen duşman däl ýa ýürekdeş dostum däl,
Salaňok ýamana ýagşy hala-da.
Kalpda gaýnap dile gelen tostam däl,
Hem şu beýni hem bu ýürek arada
hiç göze ilmeýän başga akaba,
başgaça işleýşiň, täsin gurluşyň.
Ýa wezipä, seredeňok makama,
Ýöne sen nädip meniň durmuşym
milýardlaryň arasyndan seçipsiň,
gürletmäne dili ejiz bir güňni.
Adam deý görmän kalba geçipsiň,
Ýa meni çyndanam adam görüňmi?!
Ýüregi gozgadyp sähel şemala,
Boýnuma goýupsyň yşgyň halkasyn.
Niçigem bolsa bu derdi aňa,
ýürege salanňa taňryýalkasyn.
Poeziýa barada aýtmak üçin biraz irräk gördüm. Hemem şu setire düşünmedim.
Ýa öwrenip saklap bolmaz aýawlap.
Şu setirde awtir näme diýjek bolduka?
Awtora üstünlik ýetirip duruň!